مشاركتها، چنانچه بر مبنایی صحیح پایهگذاری شوند، نتایج مثبت به بار خواهند آورد و مشاركت دادن مردم در امور اجتماعی و فرهنگی از این امر مستثنا نیست و این مسأله نتایج مثبتی دارد كه از آن جمله موارد ذیل است: معنویت و اخلاق بر جامعه حاكمیت میگردد؛ بهرهوری در كار افزایش مییابد؛ از تمامی منابع محلی به صورت بهینه بهره گرفته میشود؛ حمایتهای ملی از مدرسهها تحقق مییابد؛ سرخوردگی از كار و افسردگی كاهش مییابد؛ دگرگونی و تحول در امور اجتماعی و فرهنگی پرشتاب میگردد؛ ایستادگیها و مقاومتها كاهش پیدا میكند؛ اعتماد مردم به یكدیگر زیاد میشود؛ مردمسالاری و بالندگی انسانها تحقق مییابد؛ انسانها مفعول جهان دیگران نمیشوند، بلكه فاعل جهان خود میگردند؛ انسانها در تعیین سرنوشت خود شركت میكنند؛ شنیدن صدای دیگران برای انسانها آسان میشود؛ حاشیهنشینی كه نوعی استعمارزدگی است، از میان میرود؛ انسانها توان و نیروی بیشتری مییابند و ترس و وحشت ناشی از تنهایی رخت بر میبندد؛ فرهنگ سكوت در هم میشكند و آگاهیها افزایش پیدا میكند؛ خلاقیّتها شكوفا میشود و توسعه همهجانبه تحقق مییابد؛ تولید، توزیع و مصرف نظاممند میشود؛ عدالت اجتماعی ایجاد میگردد (متین، 1377).
نظرات شما عزیزان: